ოქსიდაციური სტრესის გაზომვა შესაძლებელია ირიბად დნმ/რნმ-ის დაზიანების, ლიპიდური პეროქსიდაციის და ცილის დაჟანგვის/ნიტრაციის დონისგაზომვით, ვიდრე რეაქტიული ჟანგბადის სახეობების პირდაპირი გაზომვით. ეს ოქსიდაციური სტრესის მარკერები უფრო გამძლეა, ვიდრე რეაქტიული ჟანგბადის სახეობები.
როგორ ამოწმებთ ოქსიდაციურ სტრესს?
ოქსიდაციური სტრესის არსებობა შეიძლება შემოწმდეს სამი გზით: (1) ROS პირდაპირი გაზომვა; (2) ბიომოლეკულების შედეგად მიღებული დაზიანების გაზომვა; და (3) ანტიოქსიდანტების დონის გამოვლენა.
რა არის ოქსიდაციური სტრესის მაჩვენებლები?
სუპეროქსიდის რადიკალის (O2(•-)) გამომუშავება გაზომილი იყო, როგორც რეაქტიული ჟანგბადის სახეობების წარმოების მაჩვენებელი; ლიპიდური პეროქსიდაცია (TBARS) და ცილის კარბონილის დონეიყო რაოდენობრივი, როგორც ოქსიდაციური დაზიანების ინდიკატორი და ანტიოქსიდანტური ფერმენტების სუპეროქსიდის დისმუტაზა (SOD), კატალაზა (CAT), გლუტათიონი …
რა არის ოქსიდაციური სტრესის ბიომარკერები?
ოქსიდაციური სტრესის ბიომარკერები. ოქსიდაციური სტრესის ბიომარკერები შეიძლება კლასიფიცირდეს როგორც მოლეკულები, რომლებიც მოდიფიცირებულია ROS-თან ურთიერთქმედებით მიკროგარემოში; და ანტიოქსიდანტური სისტემის მოლეკულები, რომლებიც იცვლება გაზრდილი რედოქს სტრესის საპასუხოდ.
როგორ გაზომავთ ROS?
ROS-ის უჯრედშიდა დონეები შეიძლება გაიზომოს ნაკადის ციტომეტრიით დიჰიდროფლუორესცეინის დიაცეტატის (DCFH) გამოყენებით უჯრედშიდა წყალბადის პეროქსიდის რადიკალების გამოსავლენად. ეს საღებავი იჟანგება უაღრესად ფლუორესცენტულ წარმოებულ დიქლორფლუორესცეინამდე (DCF), რომელიც გამოვლენილია ნაკადის ციტომეტრის გამოყენებით [46, 47, 48, 82].
