მტკიცებულებების კანონში, კონკრეტული ფაქტის პრეზუმფცია შეიძლება გაკეთდეს მტკიცებულების დახმარების გარეშე ზოგიერთ სიტუაციაში. პრეზუმფციის გამოძახებით სასამართლო განხილვისას მტკიცების ტვირთი ერთი მხარიდან მოწინააღმდეგე მხარეზე გადადის. არსებობს პრეზუმფციის ორი ტიპი: სადავო ვარაუდი და საბოლოო ვარაუდი.
რა არის ვარაუდი მტკიცებულებაში?
ვარაუდი. ნ. კანონის კანონის უზენაესობა, რომელიც სასამართლოს უფლებას აძლევს, მიიჩნიოს ფაქტი ჭეშმარიტი მანამ, სანამ არ იქნება მტკიცებულებათა სიჭარბე (უფრო დიდი წონა), რომელიც უარყოფს ან გადაწონის (უარჰყოფს)ვარაუდს.
რა არის ვარაუდები მტკიცებულების აქტში?
ფაქტს, რომელსაც კანონით ვარაუდობენ, რომ ჭეშმარიტია პრეზუმფცია.… პრეზუმფცია გამოიყენება იმისთვის, რომ მხარე განთავისუფლდეს იმ ფაქტის ჭეშმარიტების დადასტურებისგან, რომელიც სავარაუდოა. მტკიცებულება ვარაუდის უარყოფის (უარსაყოფის) შესახებ.
რა არის პრეზუმფცია სასამართლოში?
სამართლებრივი დასკვნა, რომელიც უნდა გაკეთდეს გარკვეული ფაქტების გათვალისწინებით. ვარაუდების უმეტესობა უარყოფილია, რაც იმას ნიშნავს, რომ ისინი უარყოფილია, თუ დადასტურდება, რომ მცდარია, ან თუნდაც საკმარისი ეჭვის ქვეშ მყოფი მტკიცებულებებით.
რა არის ვარაუდის მაგალითი?
სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, პრეზუმფცია არის წესი, რომელიც საშუალებას აძლევს სასამართლოს მიიჩნიოს ფაქტი ჭეშმარიტად, თუ არ არსებობს მტკიცებულება საპირისპიროს დასამტკიცებლად. ვარაუდის მაგალითია სამართლებრივი დასკვნა, რომ ადამიანი, რომელიც გაუჩინარდა და რომელთანაც არავის დაუკავშირდა შვიდი წლის განმავლობაში, სავარაუდოდ გარდაცვლილია
