ნაცვალსახელები ისეთი სიტყვებია, როგორიცაა ის, ის, შენ, ჩემი, ვინ, ეს და ვინმე. ნაცვალსახელები ჩვეულებრივ აღნიშნავენ ან ავსებენ არსებითი სახელის ან არსებითი ფრაზის პოზიციას. განმსაზღვრელი აზუსტებს მითითების ტიპს, რომელსაც აქვს არსებითი სახელი საერთო განმსაზღვრელია: the, იმ, ჩემი, მისი, ორივე, ყველა, რამდენიმე და არა.
რა განსხვავებაა განმსაზღვრელსა და წინდებულებს შორის?
წინასწარი არის სიტყვის ტიპი, რომელიც გამოიყენება იმისთვის, რომ გითხრათ სად ან როდის არის რაღაც სხვასთან მიმართებაში, მაგალითად: შემდეგ, ქვეშ, ზევით. შეერთება არის სიტყვა, რომელიც გამოიყენება ორი პუნქტის შესაერთებლად. … განმსაზღვრელი არის სიტყვა, რომელიც მოდის არსებითი სახელის ან არსებითი ფრაზის წინ, მაგალითად: the, a, two.
რა განსხვავებაა დემონსტრაციულ განმსაზღვრელებსა და დემონსტრაციულ ნაცვალსახელებს შორის?
ამ სიტყვებს დემონსტრაციებს უწოდებენ. დემონსტრაციები ეუბნებიან ვისზე ან რაზე საუბრობთ. … ნაცვალსახელი არის სიტყვა, რომელიც გამოიყენება არსებითი სახელი ან არსებითი ფრაზის ნაცვლად. განმსაზღვრელი არის სიტყვა, რომელიც მოდის არსებითი სახელის წინ და გამოიყენება იმის საჩვენებლად, თუ რომელ ნივთზეა მოხსენიებული.
რა განსხვავებაა საკუთრების ნაცვალსახელსა და საკუთრების განმსაზღვრელს შორის?
სამფლობელო ნაცვალსახელები მიუთითებს ფლობას ან კუთვნილებას. … საკუთრების განმსაზღვრელი, რომელსაც ასევე უწოდებენ საკუთრების ზედსართავ სახელებს (ჩემი/შენი და ა.შ.), მოდის არსებითი სახელის წინ, ხოლო მფლობელობითი ნაცვალსახელები (ჩემი/შენი და ა.შ.) ჩანაცვლება არსებითი სახელი.
რა არის 12 მფლობელობითი ნაცვალსახელი?
სამფლობელო ნაცვალსახელებია ჩემი, ჩვენი, შენი, მისი, მისი, მისი და მათი. ასევე არსებობს თითოეული ამ ნაცვალსახელის „დამოუკიდებელი“ფორმა: ჩემი, ჩვენი, შენი, მისი, მისი, მისი და მათი. მფლობელობითი ნაცვალსახელები არასოდეს იწერება აპოსტროფებით.
