შეჯვარება ზრდის რეცესიული გენის დარღვევების რისკს შეჯვარება ასევე ზრდის რეცესიული გენებით გამოწვეული დარღვევების რისკს. ამ დარღვევებმა შეიძლება გამოიწვიოს ხბოს ანომალიები, მუცლის მოშლა და მკვდრადშობადობა. ცხოველებს უნდა ჰქონდეთ რეცესიული გენის ორი ასლი, რომ დაავადდნენ.
რატომ არის პრობლემა შეჯვარება?
შეჯვარება ზრდის რეცესიული გენის დარღვევების რისკს შეჯვარება ასევე ზრდის რეცესიული გენებით გამოწვეული დარღვევების რისკს. ამ დარღვევებმა შეიძლება გამოიწვიოს ხბოს ანომალიები, მუცლის მოშლა და მკვდრადშობადობა. ცხოველებს უნდა ჰქონდეთ რეცესიული გენის ორი ასლი, რომ დაავადდნენ.
რა უარყოფითი ეფექტი აქვს შეჯვარებას?
აშლილობა შეჯვარების შედეგად
- შემცირებული ნაყოფიერება.
- შემცირებული შობადობა.
- ჩვილთა და ბავშვთა უფრო მაღალი სიკვდილიანობა.
- პატარა ზრდასრული ზომა.
- დაქვეითებული იმუნური ფუნქცია.
- გულ-სისხლძარღვთა დაავადების გაზრდილი რისკი.
- სახის ასიმეტრიის გაზრდა.
- გენეტიკური დარღვევების გაზრდილი რისკი.
რატომ არის შეჯვარება ასე ცუდი ადამიანებში?
შეჯვარების შედეგები ჰომოზიგოტურობაში, რამაც შეიძლება გაზარდოს შთამომავლობის მავნე ან რეცესიული თვისებების ზემოქმედების შანსები. ეს ჩვეულებრივ იწვევს პოპულაციის დროებით მაინც დაქვეითებულ ბიოლოგიურ ფიტნესს (ე.წ. შეჯვარების დეპრესია), რაც არის მისი გადარჩენისა და გამრავლების უნარი.
რატომ არ არის რეკომენდებული შეჯვარება?
შეჯვარებამ შეიძლება გამოიწვიოს შეჯვარების დეპრესია, რაც წარმოადგენს მოცემული პოპულაციის ფიტნესის შემცირებას შეჯვარების გამო…. თუმცა, შეჯვარება ასევე იძლევა შესაძლებლობას მავნე ალელებისგენეტიკური წმენდისთვის, რომლებიც სხვაგვარად გააგრძელებდნენ არსებობას პოპულაციაში და შეიძლება პოტენციურად გაიზარდოს სიხშირე დროთა განმავლობაში.
