კოლოფონი ემსახურებოდა მრავალ დანიშნულებას: ნაწარმოების სათაურის მიცემა, მწიგნობრის ან მბეჭდავის იდენტიფიცირება, დასრულების ადგილისა და თარიღის დასახელება ან ანაბეჭდი, მადლობა და ქება პატრონისთვის. ტრაბახი, დადანაშაულება, ბოდიშის მოხდა, ვედრება, ლოცვა და მრავალი სხვა.
რა იყო კოლოფონების დანიშნულება, რას იყენებდნენ, როგორ იყენებდნენ?
ბეჭდურ წიგნებში
როდესაც წიგნები პირველად იბეჭდებოდა, კოლოფონი გამოიყენებოდა პრინტერის მიერ ინფორმაციის გადასაცემად თავის და მისი თანაშემწეების შესახებ და დაწყების თარიღის შესახებ და/ან ბეჭდვის დასრულება, როგორც ეს იყო ხელნაწერის გადამწერების პრაქტიკა.
რა არის წიგნის კოლოფონი?
კოლოფონი, წარწერა, რომელიც განთავსებულია წიგნის ან ხელნაწერის ბოლოს და შეიცავს დეტალებს მისი გამოცემის შესახებ-მაგ., სტამბის სახელს და დაბეჭდვის თარიღს. კოლოფონები ხანდახან გვხვდება მე-6 საუკუნიდან შექმნილ ხელნაწერებსა და წიგნებში.
გამოიყენება თუ არა კოლოფონები?
თანამედროვე წიგნები კვლავ შეიცავს კოლოფონს, რომელიც ხშირად ტექსტის ბოლოს ან სათაურის ფურცლის ვერსიზეა განთავსებული. თანამედროვე კოლოფონი ხშირად შეიცავს ისეთ მონაცემებს, როგორიცაა ბეჭდვის კომპანია, გამოყენებული შრიფტები, მელანი და ქაღალდი, თუ ის დაბეჭდილი იყო გადამუშავებულ ქაღალდზე და ა.შ.
რა შედის კოლოფონში?
კოლოფონი არის მოკლე განყოფილება, რომელშიც მითითებულია გამომცემლის (სახელი, მდებარეობა, თარიღი, ნიშნები) და წიგნის წარმოების ინფორმაცია ისტორიულად, კოლოფონები ყოველთვის მდებარეობდა მატერიის უკანა ნაწილში, მაგრამ, დღესდღეობით, ისინი ასევე შეიძლება გამოსახული იყოს წინა ნაწილში, სათაურის გვერდის შემდეგ, საავტორო უფლებების დეტალებთან ერთად.
