დაუდევრობა საერთო სამართლის ტრადიციის ნაწილია. ის პირველად გამოჩნდა, როგორც თავისთავად დელიქტური საქმე 1850 წელს, სახელწოდებით ბრაუნი კენდალის წინააღმდეგ იმ შემთხვევაში, მოპასუხემ შემთხვევით დაარტყა მოსარჩელეს ჯოხით, როდესაც ის ჯოხს იყენებდა. შეეცადეთ გააფუჭოთ ბრძოლა მასსა და მოსარჩელის ძაღლებს შორის.
რა იწვევს დაუდევრობას?
დაუდევრობის სარჩელის ელემენტები
მოვალეობა - მოპასუხე ვალდებული იყო მოსარჩელის მიმართ კანონიერი მოვალეობა იმ გარემოებებში; დარღვევა - მოპასუხემ დაარღვია ეს კანონიერი მოვალეობა გარკვეული მოქმედებით ან არ ქმედებით; მიზეზობრიობა - სწორედ მოპასუხის ქმედებებმა (ან უმოქმედობამ) გამოიწვია მოსარჩელის დაზიანება; და.
როგორ შეიქმნა დაუდევრობა?
დაუდევრობის დადგენის მიზნით, მოპასუხე ვალდებულია მოსარჩელეს ეკისროს ვალდებულება, გამოიჩინოს გონივრული ზრუნვა, რათა ზიანი არ მიაყენოს მას. ზიანის და ასე განზრახ მიყენებული ზიანი არასოდეს გამოიწვევს დაუდევრობის პრეტენზიას.
საიდან გაჩნდა დაუდევრობის კანონი?
დაუდევრობის თანამედროვე კანონი დამყარდა დონოჰიუ სტივენსონის წინააღმდეგ [1932] AC 562 (საქმის შეჯამება)..
რა არის დაუდევრობის 4 კომპონენტი?
4 დაუდევრობის ელემენტები
- (1) მოვალეობა. მარტივად რომ ვთქვათ, „მოვალეობის“ელემენტი მოითხოვს, რომ მოპასუხეს ეკისრება სამართლებრივი მოვალეობა მოსარჩელის წინაშე. …
- (2) მიზეზობრიობა. „მიზეზობრიობის“ელემენტი ზოგადად ეხება იმას, აზარალებს თუ არა მოპასუხის ქმედებები მოსარჩელეს. …
- (3) დარღვევა. დარღვევა მარტივი ასახსნელია, მაგრამ ძნელი დასამტკიცებელია. …
- (4) ზიანი.
