ციპროფლოქსაცინი კვლავ რჩება სასურველი პერორალური საშუალება. თერაპიის ხანგრძლივობაა 3-5 დღე შარდის ბუშტით შეზღუდული გაურთულებელი ინფექციების დროს; 7-10 დღე გართულებული ინფექციებისთვის, განსაკუთრებით მუდმივი კათეტერებით; 10 დღე უროსეფსისისთვის; და 2-3 კვირა პიელონეფრიტისთვის.
მკურნალობთ თუ არა ფსევდომონას შარდში?
ცხრამეტი პაციენტი საშარდე გზების გართულებული ინფექციით გამოწვეული Pseudomonas spp. მკურნალობდნენ ნორფლოქსაცინით და 16 (84%) უპასუხეს თერაპიას. არ გამოვლენილა გვერდითი ან ტოქსიკური ეფექტები. მკურნალობის სამი მარცხიდან ორი გამოწვეული იყო საშარდე გზების ძირითადი დაავადებით.
როდის მკურნალობთ ფსევდომონას?
ორი აგენტი სხვადასხვა კლასიდან უნდა იქნას გამოყენებული, როდესაც ანტიბიოტიკების წინააღმდეგობის რისკი მაღალია (მაგ., მძიმე სეფსისის, სეპტიცემიის და სტაციონარული ნეიტროპენიის დროს).ფსევდომონას ინფექციის მკურნალობა შესაძლებელია ანტიფსევდომონალური ბეტა-ლაქტამის (მაგ., პენიცილინის ან ცეფალოსპორინის) და ამინოგლიკოზიდის კომბინაციით.
სჭირდება თუ არა შარდში ფსევდომონას იზოლაცია?
მიუხედავად იმისა, რომ ზოგადად მიღებულია, რომ პაციენტები MDR P. aeruginosa უნდა იყვნენ იზოლირებულნი კონტაქტური სიფრთხილით, კონტაქტის სიფრთხილის ხანგრძლივობა და ზედამხედველობის საშუალება არ არის კარგად განსაზღვრული.
რამდენად სერიოზულია Pseudomonas aeruginosa შარდში?
Pseudomonas aeruginosa არის ადამიანის ოპორტუნისტული გამომწვევი აგენტი, რომელმაც შეიძლება გამოიწვიოს საშარდე გზების მძიმე ინფექციები (UTIs). P. aeruginosa-ს მაღალი შინაგანი ანტიბიოტიკორეზისტენტობისა და ანტიბიოტიკოთერაპიის დროს ახალი რეზისტენტობის გამომუშავების უნარის გამო, ამ ინფექციების აღმოფხვრა რთულია.
