ქრონიკული INH ჰეპატოტოქსიურობა იწვევს ჰეპატოციტების აპოპტოზის ინდუქციას, მიტოქონდრიული მემბრანის პოტენციალის ასოცირებული მოშლით და დნმ-ის ჯაჭვის რღვევით. ყველაზე სავარაუდო ბიოქიმიური მექანიზმი არის ის, რომ INH-ის მეტაბოლიზმი წარმოქმნის რეაქტიულ მეტაბოლიტებს, რომლებიც აკავშირებენ და აზიანებენ ღვიძლში არსებულ უჯრედულ მაკრომოლეკულებს.
იწვევს თუ არა იზონიაზიდი ჰეპატოტოქსიურობას?
იზონიაზიდი (INH; იზონიკოტინილჰიდრაზიდი ან იზონიკოტინის მჟავა ჰიდრაზინი) არის სინთეზური ანტიბიოტიკი, რომელიც ძლიერ ბაქტერიოციდულია Mycobacterium tuberculosis-ის რეპლიკაციის წინააღმდეგ. მას შემდეგ INH ასოცირდება ჰეპატოტოქსიურობის ორ სინდრომთან: მსუბუქი INH ჰეპატოტოქსიურობა და INH ჰეპატიტი [1-3].
რომელია უფრო ჰეპატოტოქსიური იზონიაზიდი თუ რიფამპიცინი?
მეტა-ანალიზში, იზონიაზიდი უფრო მეტად იყო დაკავშირებული ჰეპატოტოქსიურობასთან (შანსების კოეფიციენტი (OR) 1.6) რიფამპიცინის არარსებობის შემთხვევაშიც კი, მაგრამ ამ კომბინაცია ორი პრეპარატი ასოცირებული იყო ჰეპატოტოქსიურობის უფრო მაღალ მაჩვენებელთან (OR 2.6) თითოეულ წამალთან შედარებით.
რომელი ანტიტუბერკულოზი იწვევს ჰეპატოტოქსიურობას?
პირველი რიგის ანტიტუბერკულოზურ საშუალებებს შორის ცნობილია იზონიაზიდი, რიფამპიცინი და პირაზინამიდი, რომლებიც იწვევენ ჰეპატოტოქსიურობას, მაგრამ პირაზინამიდი ანიჭებს უფრო მაღალ პროცენტს წამლით გამოწვეული ღვიძლის ტოქსიკურობისთვის. სხვა პრეპარატებთან შედარებით.
იწვევს იზონიაზიდი ნეიროტოქსიკურობას?
იზონიაზიდი არ იწვევდა ნეიროტოქსიკურობას 7 დღემდე ექსპოზიციის დროს. აღმოჩნდა, რომ ჰიდრაზინი იყო ყველაზე ტოქსიკური მეტაბოლიტი LC50 მნიშვნელობებით 2.7 მმ და 0.3 მმ 7 დღის შემდეგ DRG ნეირონებში და N18D3 ჰიბრიდულ ნეირონებში, შესაბამისად.
